FORGEN

Miło mi poinformować, że w tomie drugim nowego Rocznika Towarzystwa Genealogicznego Ziemi Częstochowskiej ukazał się mój artykuł zatytułowany "Nowe spojrzenie na początek Wilczych Kos" (str. 201-233).
W materiale przedstawiam główne wnioski z moich kilkuletnich badań nad genezą tego herbu. Zastanawiam się co tak naprawdę przedstawiało godło? Ukazuję okoliczności historyczne, tło społeczne i krąg rodzinny, w którym ten herb się narodził.
Przedstawiam herby zachodnie, które stanowiły wzorzec graficzny i językowy dla naszych Wilczych Kos.
W końcu podaję kto, kiedy i dlaczego wprowadził ten herb do polskiej heraldyki. W artykule nie tylko stawiam hipotezy, ale także prezentuję fakty, co ma zupełnie inny walor dowodowy.
Dodam, że wiele z tych ustaleń i wniosków, jest zupełnie różnych od tego, co prezentowali dotychczasowi badacze.

PS
1/ Oficjalna promocja Rocznika odbędzie się 12 grudnia w Częstochowie o godzinie 17 w w Sali Reprezentacyjnej Ratusza Częstochowskiego. Na temat samego rocznika i jego rewelacyjnej zawartości nie będę pisał, zostawiając to Prezesowi TGZCz.
2/ Umieściłem informację o publikacji, jako odrębny wątek, bowiem może to być początkiem dyskusji nad tematem Prusa II i związanych z tym moich nowych ustaleń.

Jeśli tylko Rocznik będzie możliwy do zdobycia - z przyjemnością przeczytam artykuł

Ps. Masz wyjątkowo dobrą passę jak chodzi o publikowanie Twoich tekstów!

Rocznik musisz zamówić u prezesa Jacka Tomczyka, bo nakład I wydania, to zaledwie 50 egz. Jak znam życie, to czeka ich dodruk, bo główną treść stanowi kompletny inwentarz Archiwum Archidiecezji Częstochowskiej, a to jest rarytas.
Że nie wspomnę o swoim artykule, który uważam za jedno ze swoich najważniejszych osiągnięć heraldycznych, chociaż dopiero w publikacji książkowej znajdą się prawdziwe perełki. Mam nadzieję, że to już niedługo. Czekam na ostatnie przesyłki z archiwów zagranicznych i uzgadniam grafikę oraz mapy. Później tylko recenzja naukowa i do specjalistek z Poznania do składu

Tylko 50 egzemplarzy? Hmm, strasznie trudno dotrzeć potem do arcyciekawych publikacji, to cały problem piśmiennictwa historyczno-genealogicznego (pomijam oczywiście książki popularnonaukowe).
Ale naturalnie gratuluję :)

Przy tej okazji - za wybaczeniem - ma jedno pytanie, krążące jednak wokół herbu Prus. Otóż spotkałem szlachtę Gałeckich h. Prus. Saczko-Gałeckich? Była to inna rodzina niż Gałeccy h. Junosza, choć -jak czytam - z tej samej miejscowości (Gałki Łempice w drohickim), ale było tyle odmian herbu Prus (I, II, III, Słubica itp), ze nie orientuję się, do jakich "Prusów" ich zaliczyć. Czy ma Pan, panie Waldemarze, jakąś wiedzę na temat owych Gałeckich i ich przynależności heraldycznej? (przygotowuję drobny przyczynek o Gałeckich h. Junosza z Wlkpl, ale przy tej okazji chcę zaznaczyć, że byli też inni Gałeccy, np. herbu Prus, nie chcę jednak popełnić błędu heraldycznego, stąd moja dociekliwość).
Roman KK

Przyłączam się do gratulacji!!! I jak można coś zasugerować, to skoro jest taki mały nakład, a szkoda przecież żeby artykuł nie był czytany, to, no właśnie - jak zamierzasz go rozpowszechnić?? Sugestia taka by była, że .. no sama nie wiem. Chyba, że to co w artykule będzie potem w Twojej książce, ale kiedy ona się ukaże?

Łucja

Dziękuję za zainteresowanie tematem. Romanie, w nazwiskach raczej niewiele pomogę. Szlachtą na tamtym terenie zajmuje się Łukasz Lubicz-Łapiński i Tomasz Jaszczołt. Ja w swoich opracowaniach sięgam sporadycznie do wieku XVI, a w głównej mierze skupiam się na początkach herbu, a więc wieku XIV. Być może jednak trzeba będzie uzupełnić o rozdział poświęcony również klejnotnikom?
Łucjo i Romanie. Nakład 50 egzemplarzy, to istotnie mało. Jeśli jeszcze weźmiemy pod uwagę, że ok. 20 egzemplarzy trafia do bibliotek, to niewiele zostanie dla chętnych. Z całą pewnością należy się spodziewać dodruku, tylko nie wiadomo kiedy.
Jak już pisałem, artykuł zawiera podstawowe wnioski z moich badań, a jego rozwinięcie znajdzie się w książce. Tam też znajdzie się wiele informacji o herbach, które błędnie przypisywano do Prusa II. Książka będzie zawierała bogatą ikonografię, przy czym niektóre reprodukcje herbu będą opublikowane po raz pierwszy.
PS
Słubica nie była odmianą Prusa. To lokalna proklama topograficzna herbu, który później heraldycy ochrzcili mianem Prus I (patrz mój artykuł "Pruskie pochodzenie herbu Słubica" [w:] Rocznik WTG "Gniazdo" 2011, s. 23-36.)

Witam wszystkich!

Czuję się wywołany do tablicy:
Jeśli nakład okaże się za mały zrobimy dodruk.
Proszę pamiętać, że dysponowaliśmy konkretną kwotą fundatora
Planujemy tez wersję elektroniczną, ale już 2012-tym.

Jutro wieczorem napiszę więcej.

pozdrawiam

Jacek Tomczyk

Jacek Tomczyk pisze:Witam wszystkich!

Czuję się wywołany do tablicy:
Jeśli nakład okaże się za mały zrobimy dodruk.
Proszę pamiętać, że dysponowaliśmy konkretną kwotą fundatora
Planujemy tez wersję elektroniczną, ale już 2012-tym.

Jutro wieczorem napiszę więcej.

pozdrawiam

Jacek Tomczyk

Nakład jest zdecydowanie za mały.
WTG również robiło dodruk tegorocznego Rocznika oraz poprzednich.
Przy nakładzie 50 egzemplarzy nie mam szans by go osiągnąć.
A szkoda!

Łucjo i Romanie. Nakład 50 egzemplarzy, to istotnie mało. Jeśli jeszcze weźmiemy pod uwagę, że ok. 20 egzemplarzy trafia do bibliotek, to niewiele zostanie dla chętnych

Przy nakladach ponizej 100 egzemplarzy, tylko 2 sztuki sa obowiazkowe - po jednej do BN i do Jagiellonki, o ile jest numer ISBN lub ISSN.


Ale oczywiscie jestem ciekaw tresci artykulu.

Już możesz się zapoznać i trochę pojeździć, ale to może już na priv

Waldku,

dzieki za priva.
Ale jazda po cudzych tekstach to tylko publiczna daje satysfakcje.

Zostaw to na książkę, której kilka fragmentów już znasz i oceniłeś
Tu wolę podpowiedzi. Wklej na czerwono w tekst i odeślij

Niestety, jest mi bardzo przykro.
Zapoznalem sie z tekstem Waldka.
Interesujacy, ciekawy, poruszajacy, wciagajacy, nowatorski...
Czesiu, jaki moze byc jeszcze tekst???
[Czesia nie zacytuje, bo mnie z Forum wyrzucicie!]

Nie ma sie do czego przyczepic.

A zatem - moich ulubionych czerwonych fragmentow nie bedzie!

Dziękuje Adamie za tak pozytywną i oryginalną w swojej formie opinię
Mam nadzieję, że z równą przychylnością spotkam się po opublikowaniu książki, w której jest znacznie więcej ciekawostek i nowinek mogących wywrócić wiele dotychczasowych stereotypów dotyczących zarówno tego, jak i innych herbów błędnie przypisywanych do rodziny Prusa II. Myślę, że dodatkowym atutem będą reprodukcje pieczęci i innych średniowiecznych zabytków, w kilku przypadkach pokazywane publicznie po raz pierwszy.