Retusz zdjęć - prośba o pomoc.

[Henryk Grabowski]

Beato.
Drugie ze zdjęć gotowe.

Pozdrawiam Henryk Grabowski

[szu18]

I moja wersja, już zrobiłem więc wkleje



A z drugim zdjęciem dla Beaty chyba nic nie zrobię, strasznie zamazane te osoby...i chyba nic nie poprawiłoby ich wyglądu

pozdrawiam

[tobiaszboksik]

[quote="Henryk Grabowski"]Henryku dzięki serdeczne! Ja również się kłaniam ;-)
To taki "ziarenkowy" papier to "jedwabisty"? No, proszę całe życie człowiek się uczy.. itd ;-)

Magorzato.
"Papier jedwabisty" - to fabryczna nazwa powierzchni papieru produkowanego np w FOTONIE w Polsce.
Wymaga od fotografa bardzo precyzyjnego naświetlenia odbitki i "dogłębnego" .............

To ja też swoje trzy grosze...
Za czasów mojej młodości (fotografia czarno biała), papier taki ( o wyraźnie ziarnistej powierzchni) był zwany półmat jedwabisty ( lub satynowy) i zazwyczaj używany był do zdjęć legitymacyjnych, ze względu na większą niż tradycyjny papier o gładkiej powierzchni trwałości i odporności na mechaniczne zadrapania, odklejenie się emulsji, ślady palców itp. Niebagatelne znaczenie miał znaczenie fakt, że tzw „suche pieczęcie” odbijały się o wiele wyraźniej i i zabezpieczało to przed różnego typu manipulacjami.
Problem pojawia się przy próbie skanowania, mikrosiateczki i mikro ziarenka, które zachowują się jak swoisty raster są uwypuklane i z tego przede wszystkim powodu zdjęcia takie są trudne do retuszu. Struktura tego papieru powoduje, że przejścia tonalne odbywają się niejako skokowo. Moim zdaniem łatwiejsze , dające lepsze efekty oraz mniej pracochłonne do retuszu są zdjęcia (papier jedwabisty) zeskanowanie w mniejszej rozdzielczości ( oczywiście w rozsądnych granicach) niż w bardzo dużej.
Notabene obecnie znowu jest produkowany foto papier do drukarek o fakturze jedwabistej.
Ps Nie mamy specjalnego wpływu na to czy odbitka wykonana na papierze fotograficznym była naświetlona i wywołana prawidłowa i musimy się posiłkować tym co mamy.

Pozdrowienia
Jarek

[KrzychB]

Małgosiu.
to wielka przyjemność móc poznać "osobiście" bohaterów Twoich świetnych opowiadań
Jeżeli proponujesz handelek wymienny, to czekam niecierpliwie na rewanż
A co do zdjęcia - wyszło mi trochę "plastikowo", ale starałem się jak mogłem:



P.S.
Wielkie dzięki za wszystkie tak miłe komentarze pod moim adresem, również pozdrawiam serdecznie wszystkich bywalców tego forum

[Henryk Grabowski]

Dla Jarka (tobiaszboksik)
Dzięki Ci Jarku za wspomnienia (również mojej) młodości. Kiedyś, gdy nie istniały jeszcze skanery a reprodukcje wykonywało się po prostu aparatem z pierścieniami istniała metoda na zminimalizowanie tych punktów na papierze jedwabistym. Wydaje się, że przy odrobinie fantazji i dzisiaj można by to zastosować. Warunek to prawidłowo „obrobione” zdjęcie.
Zalecano w fachowej literaturze by na powierzchnię zdjęcia na papierze jedwabistym nanieść kilka kropel gliceryny i zdjęcie następnie przykryć kawałkiem idealnie równiej i cienkiej szybki np. ze szklanej kliszy, którą w gorącej wodzie pozbawiono emulsji i podlewu. Gliceryna wypełnia nierówności emulsji i przy odpowiednim oświetleniu zdjęcia bardzo rozproszonym światłem (np. w tunelu z kalki technicznej) wzgórki emulsji nie rzucają cienia i mamy wrażenie jakby zdjęcie było na papierze o powierzchni gładkiej. Tylko komu z młodych „retuszowców” będzie się chciało to robić ?

Pozdrawiam Henryk Grabowski

PS. Małgorzato wybacz, nie doganiam młodzieży. Podziwiam natomiast naprawdę wspaniałe efekty ich retuszu.

[Henryk Grabowski]

Małgorzato. Oto Jan.
Ten mężczyzna ma charakter. To widać po rysach twarzy, spojrzeniu.
Trudno coś więcej zmienić w jego rysach. Poprzestałem więc na otoczeniu,
ostrości, delikatnej barwie.


Pozdrawiam Henryk Grabowski

[tobiaszboksik]

Do Henryka

Mnie tam by się chciało
Ja fotografia zajmowałem się tylko amatorsko, ale z była to wspaniała przygoda, niestety były to czasy, w których nowinki techniczne docierały do nas z opóźnieniem i byłem skazany na siermiężny sprzęt. Zaczynałem od Drucha, Smieny przez Fieda, Zenity (marzyłem o nieosiagalnym Kijevie 66), po wielu wielu latach Cannon A35F kompaktowy małoobrazkowy super aparacik z super obiektywem 1:2,8 ale gdy cieszyłem się z Minolty i jej osprzętu nadeszła era fotografii cyfrowej... Teraz kilka z tych aparatów i ich wspaniałe obiektywy, lampa błyskowa leżą bezużyteczne(???) w szufladzie ale czasem je wyciągam pobawię się na sucho i odkładam a łezka w oku się kręci. A gdzie Krokus, koreksy kuwety szuszarki termometry - wstydzę się powiedzieć
No cóż takie czasy teraz pora na cyfrówki ale chyba poczekam może coś się zmieni
Ciekawe czy w czasach gdy przechodzono z płyt na klisze nasi przodkowie też czuli żal, że kończy się pewna epoka. Mnie bardzo żal
PS Reprodukcje ( zupełnie amatorskie) robiłem na dachu garażu (dobre światło) używając czegoś co tylko przy dużej dobrej woli można nazwać było statywem

Pozdrowienia
Jarek

[Henryk Grabowski]

Jarku.
Pytasz co czuli nasi przodkowie przechodząc z płyt na klisze a potem na błony szerokie i perforowane? Wydaje mi się, że czuli wielką ulgę. Pierwsze płyty, na których robiono zdjęcia musiały być przygotowane bezpośrednio przed zdjęciem i zaraz po wykonaniu zdjęcia poddane procesowi obróbki. Klisze czyli emulsja na szkle pozwalała mieć zapas materiału. Był to jednak materiał dosyć ciężki. Błony płaskie były dużym postępem a błony zwojowe i perforowane małoobrazkowe na podłożu celuloidowym już były ogromnym postępem.
Wydaje mi się jednak, że wraz z rozwojem technicznym materiałów fotograficznych pojawiła się grupa „pstrykaczy” – ludzi, którzy nie interesowali się specjalnie kompozycją kadru a jedynie by jak najwięcej sfotografować. Wysoką jakość reprezentowali jednak właściciele zakładów fotograficznych, którzy nie wstydzili się podpisywać swoje prace. Takie zdjęcia doskonale wywołane i wypłukane zachowują swą wysoką jakość nadal. Fotografia cyfrowa stara się dogonić możliwości fotografii analogowej, ale do doskonałości jest jej jeszcze daleko.
Myślę o fotografii cyfrowej dostępnej dla każdego a nie o utajnionych wynalazkach będących na usługach techniki kosmicznej czy też wojskowości.

Pozdrawiam Henryk Grabowski

[kaskam]

Adamie

Za Twoją namową wklejam zdjęcie mojego prapradziadka i proszę o retusz

[KrzychB]

Andrzej Blewązka w otoczeniu rodziny - moje ukochane zdjęcie, dzięki któremu wiem, jak wyglądał mój prapradziadek i praprababcia ;-)

Przydałoby się to zdjęcie jeszcze raz, w lepszej rozdzielczości. Na razie efekt nie jest nadzwyczajny.

[Margolcia]

Panowie, czapki z głów przed Wami!
Dzięki serdeczne. A kolejny odcinek, już jest ;-) Albo będzie jeszcze dziś ;-)

Ps. Krzysiu, a jaki format, bo nieco to zmniejszyłam, żeby weszło w fotosik.
Uściski dla wszystkich
Margola

[KrzychB]

Krzysiu, a jaki format, bo nieco to zmniejszyłam, żeby weszło w fotosik.

Margolciu, może niepotrzebnie zmniejszałaś obrazek na zapas? Kilka postów wyżej retuszowałem o wiele większe zdjęcie 1600x1100 pixeli (nawiasem mówiąc, chyba na tle tej samej stodoły? ), to Twoje ma 800x554.

A kolejny odcinek, już jest ;-) Albo będzie jeszcze dziś ;-)

I to jest najważniejsze

[KrzychB]

Prapradziadek - dla Kasi:

[szu18]

No i znów mnie wyprzedzili

Ale wklejam swoja wersje retuszu zdjęcia Twojego prapradziada Kasiu !



pozdrawiam

[kaskam]

Jestem pod wrażeniem Waszej pracy

Mam jeszcze jedno zdjęcie, ale nie liczę na zbyt wiele, bo jego stan jest tragiczny, ale może ...