To przestaje być zagadką, skoro mam jeszcze pokazać palcem, które to epitafium
PS
Coś jest z linkiem. Nie można obejrzeć obrazka.
PS
Daję więc dodatkowo opis zabytków w katedrze:
"A. PREZBITERIUM jest najstarszą częścią kościoła. Na ścianach z nietynkowanej cegły oraz na sklepieniu dekoracja malarska powstała w trzech różnych okresach. Najwcześniejsze są krzyże konsekracyjne na ścianach oraz medalionowe malowidła na sklepieniu, które w środkowym przęśle zdobi pięć zworników z wyobrażeniem Baranka Bożego i symbolów ewangelistów. Dwie olbrzymie postacie św. Jana Chrzciciela (l) i św. Jana Ewangelisty (2) malowane na ścianie wschodniej, po obu stronach okna za wielkim ołtarzem, pochodzą z następnego okresu (połowa XIV w.). Najpóźniej (w końcu XIV w.) wykonano wielkie malowidło na ścianie północnej, nad wejściem do zakrystii (3). Przedstawia ono Ukrzyżowanie, połączone z Drzewem Jessego i Sądem Ostatecznym z pełnymi realizmu scenami piekielnymi. Umieszczona w medalionach, po prawej, personifikacja 7 grzechów głównych (medaliony z alegorią cnót kardynalnych niezachowane) uzupełnia to dzieło o dużej wartości artystycznej. Poniżej malowidła konsola z popiersiem Mojżesza z początku XV w. (4), na której stała niegdyś figura Pięknej Madonny (zaginiona w czasie ostatniej wojny, zastąpiona obecnie kopią). Naprzeciw na ścianie południowej płyta nagrobna z brązu burmistrza toruńskiego Jana z Soest i jego żony, wykonana ok. 1361 r. w warsztacie brugijskim (5). Bliżej ołtarza wielkiego wmontowane w ścianę skrzydło tryptyku z ok. 1480 r., przedstawiające z jednej strony anioła ze sceny Zwiastowania, z drugiej w dwóch kwaterach sceny; Adoracji Dzieciątka przez Rodziców i Pasterzy oraz Obrzezanie w świątyni (6). Dalej figura św. Jana Ewangelisty z 1497 r. (7) oraz we wnęce herma relikwiarzowa z XV w. (8). Ołtarz główny (9) umieszczono w prezbiterium po wojnie, gdyż poprzedni barokowy uległ częściowemu zniszczeniu. Składa się nań gotycki tryptyk św. Wolfganga z ok. 1505 r. oraz krucyfiks z dawnego łuku tęczowego z l ćwierci XIV w. W części środkowej tryptyku rzeźbione postacie świętych: Bartłomieja, Wolfganga i Jakuba. Na skrzydłach otwartych malowidła czterech ojców kościoła, na zamkniętych święte: Małgorzata, Dorota, Apolonia i Agnieszka. W predelli tylko dwie lewe figurki św. Marii Magdaleny i św. Wolfganga są autentyczne; inne dorobiono podczas restauracji ołtarza w pocz. XX w. Na ołtarzu dwie hermy relikwiarzowe z XV w. Za ołtarzem okno o pięknych maswerkach i fragmentach średniowiecznych witraży w różycy. W dolnej partii witraż wykonany po wojnie przez artystę toruńskiego Edwarda Kwiatkowskiego. Z obu stron okna dwie biblioteczne szafy ścienne o pięknych kutych kratach z końca XIV w. (10). Wystrój prezbiterium uzupełniają gotyckie stalle z XV w.
B. Portalem z profilowanej cegły w ścianie północnej przechodzimy do ZAKRYSTII, posiadającej pięć rzeźbionych wsporników sklepiennych z postaciami Chrystusa, Matki Boskiej Bolesnej, apostołów i świętych męczenników (pocz. XIV w.). W ścianach szafy o żelaznych drzwiach z XV w.
C. NAWA GŁÓWNA. Przy przejściu z prezbiterium do nawy głównej mijamy umieszczone na konsolach: gotycką figurę Chrystusa Zmartwychwstałego z 1497 r. (11) i barokową rzeźbę Chrystusa przy kolumnie (12). Przy filarach międzynawowych po stronie północnej mieszczą się następujące ołtarze: barokowy św. Krzyża (13) z gotyckim krucyfiksem z końcem XIV w. i barokowymi figurkami Matki Boskiej i św. Jana, oraz ołtarz z 1640 r. z obrazem Zdjęcia z Krzyża, wzorowanym na obrazie Rubensa (14). Przy pierwszym filarze wewnętrznym po stronie południowej: barokowy ołtarz z gotycką rzeźbą z ok. 1500 r., przedstawiającą Marię Magdalenę unoszoną przez anioły (15), a od strony nawy głównej małe barokowe epitafium Katarzyny z Tricjuszów Horlemesowej, żony poborcy ceł z Dybowa, zm. w 1683 r. (16). Przy drugim filarze po tej stronie barokowy ołtarz z rzeźbą św. Anny Samo-trzeciej (17) oraz barokowa ambona (18). Pośrodku nawy duży późnogotycki świecznik z figurką Matki Boskiej, wykonany z brązu przez toruńskiego ludwisarza Andrzeja Kugelhana w 1580 r. (19). Przy trzecim filarze po stronie północnej renesansowe epitafium z 1586 r. ławnika toruńskiego Kaspra Frisiusa ze sceną Zmartwychwstania (20), a powyżej barokowe epitafium z 1749 r. rodziny burgrabiego i poczmistrza toruńskiego Jakuba Kazimierza Rubinkowskiego (21), który dla zmarłej córki Konkordii (22) i syna Jana Karola (23) ufundował ok. 1730 r. epitafia, mieszczące się na obu filarach wieżowych pod chórem organowym.
D. W NAWIE PÓŁNOCNEJ, na wschodniej ścianie organy barokowe (24), poniżej przy filarze przyściennym barokowy ołtarz z obrazem Niepokalanej z ok. 1700 r., pochodzący z kościoła Dominikanów toruńskich (25). Obok późnorenesansowy (ok. 1610 r.) ołtarz z płaskorzeźbioną sceną Zaśnięcia NPMarii z ok. 1500 r. (26) W pierwszej od wschodu kaplicy N. N. Sakramentu mieści się rokokowy ołtarz z dobrymi rzeźbami apostołów (ok. 1755 r.) oraz obrazem ze sceną Ostatniej Wieczerzy (27). Tam również srebrna lampa z początku XVIII w., roboty toruńskiej. Na ścianie między kaplicami epitafium burgrabiny toruńskiej Konstancji Magdaleny Schwerdtmanowej z 1729 r. w formie tablicy w barokowej ramie z pultami i tarczami herbowymi (28). Po przeciwnej stronie, na filarze międzynawowym ciekawe polonicum - mała tabliczka metalowa z 1667 r. poświęcona pamięci pobożnej Barbary Kaweckiej (29). Ściany drugiej kaplicy pokrywają dekoracyjne panneau. W ołtarzu obraz św. Ignacego Loyoli z ok. 1730 r., założyciela zakonu Jezuitów (30). W trzeciej kaplicy, dawniej tragarzy zbożowych, rokokowy ołtarz z obrazem św. Józefa (31). Na przeciwległej ścianie malowany na blasze portret trumienny Adriana Horlemesa z 1675 r. (32). Na ścianie między kaplicami renesansowe epitafium rajcy Andrzeja Gretcza (zm. 1591 r.) z płaskorzeźbioną sceną Zdjęcia z Krzyża (33). W czwartej kaplicy - bractwa szyperskiego - ołtarz z obrazem św. Barbary, ufundowany przez cech sternicki w 1632 r. (34). Godło cechu, mosiężna kotwica, służy jako świecznik. Na ścianach rzeźbiona, ażurowa boazeria z początku XVIII w. Między oknami na konsoli gotycka rzeźba Ecce Homo z ok. 1450 r. (35). Na ścianie, naprzeciw ołtarza obraz wotywny, przedstawiający Chrystusa w łodzi pod polską banderą (36). W posadzce, przed ołtarzem, kamienna płyta gotycka z 1467 r. obywatela Lubeki Bertolda Segebortha, zmarłego w Toruniu. Na końcu nawy, na ścianie północnej, wielka owalna tablica ku czci króla Jana Sobieskiego, ufundowana przez burgrabiego toruńskiego Jakuba Kazimierza Rubinkowskiego (37).
E. Na osi NAWY POŁUDNIOWEJ, na wschodniej ścianie, barokowy ołtarz św. Franciszka z ok. 1650 r. (38) z rzeźbionymi scenami, przedstawiającymi działalność misyjną w krajach egzotycznych (figury Indian). Obok ołtarza z lewej fragmenty rombowych malowideł gotyckich (39). Nad ołtarzem ślady pierwotnego sklepienia nawy. W pierwszej kaplicy św. Jana Nepomucena godne uwagi są tylko dwa portrety trumienne nieznanej pary szlacheckiej, malowane na blasze (40). Na ścianie między kaplicami owalna tablica z portretem trumiennym i blachami herbowymi wojewody pomorskiego Pawła Działyńskiego, zmarłego w 1682 r. (41). W drugiej kaplicy, w ołtarzu obraz pędzla Bartłomieja Strobla z ok. 1640 r., przedstawiający Matkę Boską powierzającą Dzieciątko św. Stanisławowi Kostce (42). Naprzeciw ołtarza renesansowe epitafium Sebastiana Trosta (zm. 1578 r.), z malowanym na drzewie obrazem Ukrzyżowania oraz dobrymi portretami zmarłego z rodziną (43). Na ścianie bocznej wczesnobarokowe nagrobki Nostic-Bąkowskich (44) i Elżbiety z Czeszowa Bąkowskiej z lat 1662-63 (45). Między kaplicami kamienny nagrobek rajcy Stanisława Dutkiewicza (zm. 1744 r.) w formie tablicy w bogatej ramie, zwieńczonej tarczą herbową, nad którą owalny portret zmarłego (46). W trzeciej kaplicy ołtarz o formach rokokowych z barokowym obrazem Nawiedzenia NPMarii (47). Na ścianach obrazy ze scenami z życia Matki Boskiej z początku XVIII w. Wysoko na ścianach portrety męskie i kobiece oraz obraz ze sceną z historii zakonu Jezuitów. W czwartej kaplicy, pod ścianami stalle gotyckie z XV w. Pośrodku kaplicy wczesnogotycka chrzcielnica z drugiej połowy XIII w., z barokową pokrywą z ok. 1730 r., zwieńczoną grupą chrztu Chrystusa w Jordanie (48). Przy ścianie zachodniej marmurowe popiersie Mikołaja Kopernika z 1766 r., dłuta rzeźbiarza krakowskiego Wojciecha Rogowskiego, a fundacji księcia Jabłonowskiego (49). Na ścianie powyżej tablica pamiątkowa ku czci Mikołaja Kopernika z wizerunkiem astronoma, ufundowana ok. 1580 r. przez lekarza toruńskiego Melchiora Pirnesiusa (50). Nad tablicą w półkolistym obramowaniu portret króla Jana Olbrachta (zmarłego w Toruniu w 1501 r.), fundacji J. K. Rubinkowskiego. Obok na ścianie portret trumienny nieznanego szlachcica (51). Przy filarze zachodnim kaplicy renesansowe epitafium burmistrza wschowskiego Krzysztofa Floriana (1587 r.), ze sceną Wniebowzięcia Eliasza (52). Powyżej małe kamienne epitafium barokowe. Na filarze wieżowym epitafium wojewodziny malborskiej Konstancji z Opalińskich Denhoff-Bąkowskiej z 1685 r. (53). Na końcu nawy, nad wejściem na wieżę renesansowe epitafium Anny Pirnesius (zm. 1576 r.), z obrazem przedstawiającym św. Hieronima, wzorowanym na dziele Albrechta Durera (54). Na osi nawy prowizorycznie ustawiony obraz Niepokalanej z Dzieciątkiem w otoczeniu aniołów i patronów kościoła: św. Jana Chrzciciela i Ewangelisty, pochodzący z dawnego ołtarza głównego (55). We wnęce przy ścianie południowej krucyfiks z początku XVI wieku (56). Wejście główne oraz w kruchcie północnej i południowej zaopatrzone są w piękne drzwi gotyckie z XV w." (źródło:
http://www.torun.webd.pl/kjan.html )
