lappka pisze: Posiadający jakiekolwiek tytuły honorowe zobowiązani zostali
do udowodnienia ich, zarejestrowania i zatwierdzenia przez Radę Stanu KP,
co ostatecznie nastąpiło w 1824 r.
Pozwolę sobie tu przedstawić, przepisany z oryginału taki werdykt, mgłam zrobić jakieś "aszybki", bo to z j. rosyjskiego:
Potwierdzenie szlachectwa
Rozporzadzenie Jego Cesarskiej Mosci
Prowizoryczna Sesja Urzędu Heraldycznego do Podolskiego Zebrania delegatów szlachty.
Prowizoryczna Sesja do spraw heraldycznych państwowego senatu dla tych spraw, zbadawszy
1. Polesia Podolskiego Urzędu Gubernialnego z dnia 18 maja 1841 r. nr 6932 do-starczenia mu sprawozdania o pochodzeniu Stanisława –Sylwestra Jarockiego i
2. Pismo szlachcica Witta Modesta Andrzejewa syna Buchawskiego z dnia 10-go kwietnia 1841 roku w załączeniu dokumentów w sprawie szlacheckiego pochodzenia jego klienta Adama Wincentego Jarockiego, uchwaliła:
Uwaga: Prowizoryczna Sesja Heraldji zbadawszy dokumenty stwierdzające, że Po-dolskie Zebranie Deputatów szlachty, które się odbyło w roku 1826 dnia 29 lipca i w r. 1841 dnia 25 lutego, zatwierdziło szlacheckie pochodzenie Stanisława –Sylwestra dwojga imion Jarockiego i Adama Wincentego Jarockiego, stwierdza, że dziadek ich Mateusz, na podstawie kontraktu kupna z r. 1740 nabył od Kalinowskiego majątek Bobrów z włościanami, której w r. 1778 z tymi włościanami odstąpił swojemu synowi Ignacemu Jarockiemu, a tenże z tymi włościanami kontraktem w r. 1789 sprzedał Kondrackiemu, poza tem pierwszy z nich otrzymał od króla polskiego Stanisława Augusta w r. 1778 w darze z prawem dożywocia majątek z włościanami we wsi Merszyn, które było Poprzednio w takim charakterze własnością Śliwińskiego i w akcie da-rowizny dożywotniej tytułował go szlachcicem, a rodzinne pochodzenie od Mateusza jego syna Ignacego, jego wnuków dwojga imion Sylwestra-Stanisława i Adama Win-centego takoż prawnuków Oktawiana i dwojga imion Włodzimierza –Ignacego, Adolfa-Adama , Erazma, Andrzeja Jarockich udowodnione zostało świadectwem metrykalnymi, potwierdzonymi przez kościelną Konsystorza, a dalej przynależność wyżej wymienionego Ignacego Jarockiego wraz z pochodzącymi od niego potomstwem od roku 1795 do szlachty, zaś dwojga imion Adam Wincenty Jarockiego do rodowej szlachty byłej polskiej z majątku Bogdanowce została stwierdzona w spisie kontrolnym i zaświadczeniem rządowym przez Latyczowskiego Powiatowego Prezesa szlachty. Wyżej wymienione akty stwierdzające, że fakt posiadania na własność majątku nieruchomego z włościanami przez ojca i dziadka jest niezbitym dowodem szlacheckiego ich pochodzenia, przedłożona w wypisach ksiąg z powiatowych sadów letyczowskiego i Winnickiego i przez Sądy potwierdzone a także skontrolowane przez najwyżej ustawiona komisje, uznane zostały za niepodlegające żadnej wątpliwości. Dlategoż Prowizoryczna Sesja dla spraw heraldycznych uznała powyższe dowody w myśl postanowienia:
Postanowienia Podolskiego Sądu Deputatów Szlacheckich z r. 1826 dnia 29 lipca i 1841 dnia 25 lutego o wpisanie wyżej wymienionych członków rodziny Jarockich do I części księgi rodów szlacheckich zatwierdzić.
Co się tyczy wymienionego w wniosku Zebrania Szlachty z r. 1826 lipca 29 Michała Jarockiego, to, chociaż z jego aktu szlacheckiego w r. 1781 wynika, że jego ojciec Jakób Jarocki posiadał majątek Djonowce z poddanymi, który on sprzedał Rzewuskim, to jed-nak nie ma żadnych dowodów, żeby jego dziad Leon Jarocki na tym majątku gospodarował, albo innym podobnym z włościanami, albo żeby miał jakieś stanowisko zgodne z pochodzeniem szlacheckim, prócz tego nie jest stwierdzone niczem pochodzenie jed-nego od drugiego, a nawet świadectwo metrykalne przedłożone przez Michała Jarockiego osobiście do jego prośby nie jest zaświadczone przez Konsystorz duchowny. Wobec tego Prowizoryczna Sesja Heraldji opierając się na 15 punkcie tejże 40 str. nie może zatwierdzić tego wniosku przysłanego jej o Michale Jarockim i postanawia wraz ze zwrotem dokumentów przekazać tejże Sesji rozporządzenie, by ściągnąć z teoż zwrot opłaty za użycie do tej sprawy dwóch arkuszy zwykłego papieru zamiast stemplowanego. Dokumenty zwraca się w załączeniu 24 lipca 1841 roku. Oryginał podpisali: zastępca prezesa Leontyj Bunakow, zastępca sekretarza Iwan Abrachow, zastępca sekretarza P. Grygorowicz.
Zgodność niniejszego odpisu z oryginalnym aktem, wydanego na prośbę Adama Jarockiego jego synowi Adolfowi Jarockiemu stwierdza Podolskie Szlacheckie Deputackie Zebranie i udowadnia przez przybicie państwowej pieczęci 1873 r. 29 listopada.
Deputat XX Sekretarz Ducenko Archiwazjan Krzywicki zgodne z oryginałem
Prysław Powiatu Latyczowskiego
, to jednak myślę, że obowiązywać tu będą ogólne zasady.
