Dekret „Ne temere”.

[Grazyna Kozlowska]

Prosze wyjasnic mi, o co moze chodzic?
Jozef zeni sie z Krystyna 15.IX.1929 w kosciele w S.
17.I. 1930r proboszcz tejze parafii wystosowuje pismo do Wydzialu Hipotecznego w miescie powiatowym: „ Na zasadzie dekretu >>Ne temere<< uprzejmie prosze o zaznaczenie na marginesie aktu urodzenia Jozefa (dane) taka wzmianke (tu dane o zawarciu zwiazku malzenskiego).” Oczywiscie pieczec i podpis proboszcza.
Niby wszystko zrozumiale, ale: Jozef urodzil sie i ozenil w parafii w S. Dlaczego wiec powiadamianie Wydzialu Hipotecznego o zawarciu zwiazku malzenskiego?
Czego dotyczyl dekret „Ne temere” ?
Pozdrawiam. Grazyna

[mariamazur]

Kongregacja Soboru 2 sierpnia 1907 r., wydała dekret "Ne temere" z obowiązywalnością od 19 kwietnia 1908 r. Dekret ten zaprowadzał tę samą formę zawierania małżeństwa przez wszystkich katolików obrządku łacińskiego. Treść tego dekretu była analogiczna do dekretu Tametsi: małżeństwa mają być zawierane wobec własnego proboszcza i dwóch świadków. Zasada ta w swej istocie obowiązuje do dziś. Kodeks z 1917 r., zniósł wszystkie wyjątki i zaprowadził w całym Kościele tą samą formę zawarcia małżeństwa zarówno dla małżeństw czysto katolickich, jak i mieszanych. Kodeks z 1983 r. podtrzymał co do istoty przepisy poprzedniego zbioru.
http://www.opoka.org.pl/biblioteka/T/TA ... ie_06.html

Księgi Stanu Cywilnego, były po zakończeniu roku przekazywane władzy świeckiej i przechowywane w archiwach hipotecznych. Druga księga pozostawała w kościele i była księga wieloletnią. Każdy wpis w księdze, która pozostawała w kościele, musiał być powielony w księdze przechowywanej w archiwach, a proboszcz był zobowiązany natychmiast powiadomić o uczynionym wpisie odpowiedniego urzędnika, celem dokonania wpisu.
Zawiadomienie o którym piszesz pewnie własnie wynikało z tych przepisów.

[m_jaro]

Witaj,

Proboszcz najprawdopodobniej zwrócił się do Wydziału Hipotecznego o wpisane informacji o małżeństwie w duplikacie księgi .
Każdy akt stanu cywilnego spisywano w dwóch księgach - jeden egzemplarz pozostawał na miejscu (unikat), a drugi przekazywano do archiwum hipotecznego sądu powiatowego (duplikat).

za http://www.opoka.org.pl/biblioteka/T/TA ... ie_06.html

Nazwa Ne temere pochodzi stąd, że obowiązek odnotowania zawartego małżeństwa w księdze ochrzczonych wprowadził dekret Ne temere z 1907 r. Od nazwy tego dekretu zwykło się nazywać samo pismo skierowane przez proboszcza miejsca ślubu do proboszcza miejsca chrztu stron. Praktyka ta stoi na straży jedności małżeństwa, chroniąc przed bigamią.

Kongregacja Soboru 2 sierpnia 1907 r., wydała dekret Ne temere z obowiązywalnością od 19 kwietnia 1908 r. Dekret ten zaprowadzał tę samą formę zawierania małżeństwa przez wszystkich katolików obrządku łacińskiego. Treść tego dekretu była analogiczna do dekretu Tametsi: małżeństwa mają być zawierane wobec własnego proboszcza i dwóch świadków. Zasada ta w swej istocie obowiązuje do dziś. Kodeks z 1917 r., zniósł wszystkie wyjątki i zaprowadził w całym Kościele te samą formę zawarcia małżeństwa zarówno dla małżeństw czysto katolickich, jak i mieszanych. Kodeks z 1983 r. podtrzymał co do istoty przepisy poprzedniego zbioru.

Zawarcie małżeństwa w przepisanej formie publicznej wymaga udokumentowania w księgach parafialnych. Adnotacji dotyczącej zawarcia małżeństwa kanonicznego należy dokonać także w księgach ochrzczonych, w których jest zapisany chrzest małżonków (kan. 1122 § 1).

Jeśli ktoś zawarł małżeństwo poza parafią swojego chrztu, proboszcz miejsca zawarcia ślubu ma obowiązek przesłać jak najszybciej do proboszcza miejsca chrztu zawiadomienie (formularz nr 10) o zawarciu małżeństwa (kan. 1122 § 2)42.

Duszpasterz miejsca przyjęcia chrztu świętego przez małżonków ma ścisły obowiązek odnotować fakt zawarcia małżeństwa na marginesie aktu chrztu w księdze ochrzczonych i przesłać wiadomość o dokonaniu tej adnotacji (formularz nr 10A) do duszpasterza, od którego otrzymał odnośne powiadomienie. „Wiadomość" o dokonaniu adnotacji należy dołączyć do dokumentów zawartego małżeństwa (Instrukcja 1986 r., n. 99). Pismo powiadamiające o zawarciu małżeństwa nosi nazwę Ne temere i zawiera dane do sporządzenia adnotacji, która niejednokrotnie chroni przed dopuszczeniem do bigamii.

Kodeks Kanonów Kościołów Wschodnich dodaje, że proboszcz parafii ślubu małżonka, po przesłaniu odpowiedniego powiadomienia do proboszcza chrztu tego małżonka nie spocznie dopóki nie otrzyma powiadomienia o dokonanej adnotacji (kan. 841 §2).

pozdrawiam
Marzena

[Grazyna Kozlowska]

Mario, Marzeno! Piekne podziekowania za wyczerpujace wyjasnienia.
Pozdrawiam. Grazyna